Terug naar Merelbeke :-(

Onze laatste dag is er vooral één van wachten, wachten en ... wachten. Maar om de dag goed in te zetten, ontbijten we nog eens bij Tim Hortons met enkele typische Canadese ontbijtkoeken. Opnieuw vallen ons de vele daklozen op die ronddolen in Vancouver.
Onze auto wordt terug op de bovengrondse parking afgeleverd, waarbij ook de handrem wordt opgezet. Even paniek hoe we die afzetten tot wanneer papa een hendel aan zijn voet indrukt. Om 11h komen we aan bij Avis om onze wagen binnen te brengen. Een vlugge controleur ziet niet eens de kleine bluts in onze bumper. Waarschijnlijk afgeleid door de achterwaartse sprong van Heleen over (of op) de valiezen die achter de wagen staan. Gelukkig geen erg. Tijdens de terugtocht zorgt dit voorval meermaals voor een plotse lachbui bij de herinnering eraan.

De grote bagage wordt onder het toegelaten gewicht afgeleverd en de security controle gaat vlot... tot Heleen wordt uitgekozen om een body scan te ondergaan. Geen probleem, dus ze kan nog mee terug naar België. In België waren alle valiesjes ter plaatste. Nu kan onze zoektocht naar pépé beginnen! Na een dik halfuur vinden we onze chauffeur, maar niet onze auto. Na nog een zoektocht vinden we hem en rijden terug naar ons huisje. Jammer genoeg ben ik nogal veel misselijk door de lange vlucht. Er was hevige turbulentie in het eerste halfuur en vanaf dan begon de misselijkheid. :( Ik kan dan ook de hele dag niets eten en 's avonds kan ik ook niet meegenieten van de pannenkoeken. :( Gelukkig mama,papa en Heleen wel. In het totaal 9,5 uur gevlogen en 22 uur wakker geweest!!!!

Nu zijn we al een dagje verder en ben ik weer beter aan het worden. Vannacht lang geslapen, wel 13,5 uur!! Heleen en papa hebben een paar uur wakker gelegen maar het valt wel mee. Het was een reis om nooooooooooooit meer te vergeten!!! Al onze autoritten tesamen geteld komen we op 4000 km!!! En onze voeten hebben ook genoeg kilometertjes gewandeld. Dat wordt nog berekend door onze pappie. ;) Oh ja, we hebben ook geen reiskaartjes gestuurd omdat we met onze blog veel meer konden vertellen dan wat er op het kaartje zou passen. Hopelijk hebben jullie onze blog met veel plezier gelezen.

Veel groetjes, de Merchierskes!!!