20km door de bergen

Vandaag staat onze langste wandeling op het programma : 22 km van Cameron Lake naar Waterton langs 5 bergmeren. We begonnen met droog weer, maar redelijk frisjes. Lieve en Laura besloten ook om onze tocht te vergezellen. De eerste 8km ging in stijgende lijn naar het eerste meer. Daar aangekomen besloten we eerst wat te eten en te drinken. Plots hoort Lieve geritsel en roept bear, bear, bear. Iedereen schrikt op en samen lopen we snel achteruit de bearspray in de aanslag. Tot onze opluchting verschijnt een man in zwart pak vanachter de boom. Oef, vals alarm. Het was zeker een goede oefening en we evalueren nog eens wat we fout hebben gedaan. Anniek ging haar appel gooien, dat was zeker fout. Maar voor de rest alles ok. Na deze opschudding zetten we onze tocht verder naar het hoogste punt van de wandeling. In de verte horen we wat gerommel en binnen de korte keren worden we getrakteerd op een stevig onweder. Gelukkig konden we nog schuilen onder een boom op 100 m van de top. Tijdens de afdaling blijven we wat in de wolken hangen en zien we het volgende meer amper. Maar hoe meer we dalen hoe meer het uitklaart. Gelukkig blijven we de rest van de wandeling droog. De laatste km krijgt Lieve last van zere voeten, maar ze overtreft haar eigen grenzen en beëindigt tevreden de wandeling. Als beloning gaan we samen eten op restaurant in Waterton. Tijdens de tocht naar huis worden we nog verwend met het zien van 5 beren over 1 km. Dit is ongetwijfeld één van de top dagen van onze reis.